sonur minn var aðeins 3ja ára þegar ég flúði með báða drengina

í skjól ...........en það dugði skammt....

ofbeldið sem sonur minn þurfti að þola....afleiðingar, veikindi og dauði

og stjórnsýslan stóð með níðingunum......allt verður sagt hvernig barnaverndaryfirvöld, lögreglan, sýslumenn ofl.ofl. komu í veg fyrir velferð hans..........hann ætlaði sér að lifa þetta allt af....

Bráðadeild vísar frá vegna plássleysis

eftir andlát hans vildu þeir ekki viðurkenna frávísun bráðam. en 4 mánuðum síðar harma yfirmenn bráðadeildar mistök sín að hafa vísað syni mínum frá .....

95% meðalrúmanýting á LSH

þegar ég hringdi aftur og bað um lækni nr. 2 lét hann ekki sjá sig

við biðum við hringdum aftur og ítrekuðum, við sögðum að ástandið væri alvarlegt og bað vaktina um að læknirinn kæmi fljòtt og strax, biðin var orðin svo löng, að við fórum á fullt í það að hafa samband við aðra heilbrigðisstarfsmenn utan læknavakt Hafnarfjarðar, þegar þeir fréttu af ástandi hennar fóru þeir læknar á móts við okkur ........þekktur læknir og virtur sagði  við mig, hún kemur allt of seint hvers vegna? ég gaf honum skýringar  á því sjá skýringar læknavaktar/landlæknis..........en þeir aðilar sem eftir voru heimafyrir við síman og útidyrnar ef læknir nr. 2 kæmi ...........en þá voru liðnir nokkrir klukkutímar  þegar "læknirinn" bankaði uppá.... og sagði ...... já það var það ..........þöggun kerfisins veitti þeim áminningu í starfi innan embættis landlæknis hr. ......

 

sannleikurinn er sár og er ekki einkamál mitt

þannig ætla ég að byrja 1.brot frásögn og samskipti mín við bráðavakt sögu mína um örlög dóttur minnar og samskipti mín við óhæfa lækna á bráðasviði á Íslandi. Hún var með mjög háan hita kastaði upp og allt gekk niður úr henni, mjög máttvana og ég náði engu sambandi við hana, þar sem hún var með mikið óráð á köflum. Þegar ég hafði hringt á læknavakt þar sem fyrsti læknirinn kom spurði ég hann hvort hún væri með heilahimnubólgu hann sagði nei við því, einnig bað ég hann um að senda hana strax inná spítala LSH þar sem ég upplifði hana svo alvarlega veika, hann vildi ekki gera það á þessari stundu, (svona voru verklagsreglur á þeim tíma, þannig átti þetta að ganga fyrir sig) læknirinn skrifaði úppá lyfseðil sem voru pensilintöflur sem ég átti að gefa henni, 1. Læknirinn kvaddi eftir stutt stopp, ég stóð frammi fyrir því hvernig í ósköpunum átti ég að koma pensilíntöflunum ofan í dóttur mína svo til meðvitundarlausa ég muldi töflurnar í skeið með vatni og lét það renna inn um munnvik hennar, en fljótlega kastaði hún upp og allt gekk niður úr henni. læknirinn hafði kvatt með þeim orðum ef henni versnar hringdu þá aftur á vaktina, gat það orðið verra til að koma í veg fyrir dauða! var mín hugsun ég vildi hringja strax aftur og reyna að hitta á annan lækni en var stoppuð af þeim sem voru viðstaddir, ég var ekki "móðursjúk" já ég grét og var hrædd strax, ég fann að ég treysti ekki þessum lækni/nemi í starfsþjálfun/verklegu hugsaði ég hann var svo ungur vissi hann nóg fór í gegnum hugann minn....

Dóttir mín var meðvitundarlítil þegar ég kallaði í læknavaktina í Hafnarfirði og bað um hjálp!!

þannig ætla ég að byrja 1. sögu mína um örlög dóttur minnar og samskipti mín við óhæfa lækna á bráðasviði á Íslandi

 

Heilbrigðisyfirvöld halda utan um fjárlagagatið gatið sem sjúkir fá engan aðgang að

hverjir velja og hafna svo gatið haldist stöðugt ............

landlæknisembættið er alltaf að skoða málin og læknamistökin og axla ekki ábyrgð

kerfisverndarar læknamistaka hér á landi, svona virkar þöggunin aðstandendur fá það óþvegið frá embættum heilbrigðismála ef við leggjum fram kvörtun á því sem miður fer hér á landi

Talinn hafa látist úr ofskömmtun magnesíums